خواص فراوان آویشن

خواص گیاهان دارویی…

 

درمان جوش صورت با کمک آویشن

               آویشن (در انگلیسی Thymus vulgaris) یکی از شناخته شده‌ترین گیاهان دارویی از
تیره نعنا است. آویشن درختچه‌ای کوتاه و پرشاخه است که برگهای نازک و متقابل
دارد. دارای گل‌هایی سفید چتری و منفرد است.
آویشن در طب سنتی ایران و اروپا، مصرف دارویی دارد. این گیاه علفی و معطر،
دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی(پیتزا،پاستا، ماهی،
پنیر، لیکور، ذرت مکزیکی و…)، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می‌شود.
قسمت‌های دارویی این گیاه، سرشاخه‌های آن و برگ خشک شده آن است. در قرون وسطی
در فرانسه، ایتالیا و اسپانیا از آویشن برای درمان سرفه، سوء هاضمه و از بین
بردن انگل‌های روده استفاده وسیعی می‌کردند. آویشن خاصیت آنتی باکتریال و ضد
قارچ دارد. در بعضی کشور‌ها مثل آمریکا دم کرده آویشن برای آرام کردن ریه و
سرفه در مواقع سرماخوردگی، هنوز هم محبوبیت فراوانی دارد.

*علم روز آویشن را تائید کرد*

براساس جدیدترین پروژه تحقیقاتی که در دانشگاه متروپولیتن لیدز انگلستان انجام
شده و در کنفرانس بهار ۲۰۱۲ انجمن میکروبیولوژی اروپا در دوبلین مطرح شد نقش
آویشن در درمان ضایعات التهابی آکنه مورد بررسی قرار گرفت.

دکتر مارگاریتا گومز که هدایت این پروژه تحقیقاتی را برعهده دارد، توضیح داد: در
این مطالعه آویشن و گل همیشه بهار را در الکل قرار داده تا به شکل تنتور آماده
شود سپس تنتور تهیه شده را به مدت ۵ دقیقه روی ضایعات آکنه یعنی  هم ضایعات
التهابی ،هم جوش‌های سرسفید و همچنین جوش‌های سرسیاه قرار داده است.

این مطالعه با رعایت اصول علمی با روش‌های استاندارد درمان آکنه مانند بنزوئیل
پروکساید مقایسه شد و مشخص شد که میزان پاسخ به درمان در این گروه نسبت به
درمان‌های استاندارد بهتر بوده و از طرفی با توجه به کمتر بودن عوارض جانبی
درمان با آن مانند سوزش و حساسیت موضعی تحمل درمان برای این بیماران نیز بهتر
بوده است.

*چرا آویشن مفیدتر از دیگر کرم‌هاست؟*

آکنه‌ها اکثرا به وسیله یک باکتری با نام پروپیونی باکتریم به وجود می‌آید. این
باکتری منفذهای پوست را عفونی می‌کند و در نتیجه تبدیل به جوش می‌شود.در حال
حاضر برای درمان آکنه از آنتی‌بیوتیک، کرم‌های موضعی و بنزوئیل پراکسید
شیمیایی استفاده می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، اینگونه داروها با عوارض
جانبی زیادی همراه است، برای مثال باعث بروز سوزش و التهاب روی پوست می‌شود،
همچنین ممکن است سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند، حتی این احتمال وجود دارد که
با گذشت زمان باکتری نسبت به آنتی‌بیوتیک مذکور مقاوم شود.

اما محلول حاوی آویشن این دارو نسبت به کرم‌ها و محلول‌های شیمیایی بهتر
می‌تواند باکتری‌های آکنه را از بین ببرد.

*دستور تهیه محلول جادویی ضدجوش*

آویشن ارگانیک خشک: برای کشتن باکتری‌‌های ایجادکننده آکنه
سرکه سیب: آنتی‌باکتریال و پاک‌کننده پوست
آب آلوورا: مرطوب‌کننده، آبرسان و تنظیم کننده ph پوست

برگ‌های آویشن را با چاقو خرد کنید و بعد آنها را درون یک شیشه دردار بریزید؛
باید شیشه تا نیمه با برگ‌های آویشن پر شود. سپس باید سرکه سیب روی آویشن‌ها
بریزید تا حدود ۲ سانتی‌متر آویشن‌‌ها از ته شیشه فاصله بگیرند. چند بار با
قاشق آویشن‌ها را فشار دهید تا کاملا در سرکه فرو بروند. در نهایت در شیشه را
ببندید و آن را در مکانی تاریک و خنک حدود ۲ هفته قرار دهید؛ یادتان باشد که
هر ۲ روز یک‌بار سراغ شیشه بروید و حسابی آن را تکان دهید. بعد از ۲هفته با یک
صافی آویشن‌ها را از مایع جدا و بعد مقداری از آن را به نسبت ۲ به یک با آب
آلوورا مخلوط کنید و خوب هم بزنید. حالا تونر شما آماده است؛ ابتدا مقداری از
آن را روی قسمت کوچکی از پوست صورت امتحان کنید، چند ساعت صبر کنید تا ببینید
حساسیت دارید یا نه؛ اگر حساسیت نداشته‌ باشید می‌توانید آن را روزانه با یک
پنبه به تمام قسمت‌های پوست‌تان بمالید.

*اگر پوستی حساس دارید*

گرم برگ آویشن را در ظرفی شیشه‌ای ریخته و ۳۰ میلی‌لیتر  روغن زیتون را به آن
اضافه کنید. بگذارید سه روز بماند. سپس آن را از صافی ریز عبور داده و
باقی‌مانده برگ‌ها را خوب فشار دهید تا عصاره آنها خارج شود. این محلول را با  ۲۰
میلی‌لیتر روغن آووکادو مخلوط کرده و سپس ۱۰۰ گرماوسرین اوسرین را اضافه و خوب
مخلوط کنید. آویشن آرام‌‌بخش است و عطر ملایم و مطبوع آن به پوست حساس آرامش
می‌دهد. روغن‌های دیگر موجود در آویشن مثل تیمول باعث تغذیه و حفاظت پوست
می‌شود.

*با این بخور پوست‌تان را تمیز کنید*

بخورهای گیاهی تمیزکننده عمیق پوست هستند و دانه‌های سرسیاه را از بین می‌برد
و به واسطه تحریک تعریق بیشتر پوست، سبب دفع سموم بیشتری از پوست می‌شود و
گردش خون زیر پوست سریع‌تر شده و مجاری غدد چربی که احتمالا بسته شده‌اند، باز
می‌شوند. و چربی به طور طبیعی به سطح پوست جریان می‌یابد. بهترین گیاهان ویژه
پوست‌های جوش‌دار، گیاهان بابونه، بومادران، رازیانه، آویشن و… هستند. به این
منظور گیاه تازه یا خشک شده را درون آب جوش بریزید و حرارت آن را ملایم کنید. بهتر
است در یک کتری با لوله بلند این کار را انجام دهید زیرا لوله‌ کتری بخار را
به سمت پوست شما متمرکز می‌کند. سپس موها را از پشت بسته و حوله بزرگی را روی
سر بیندازید و قسمت‌های مختلف صورت، خصوصا مناطق جوش‌دار مانند پیشانی، بینی و
چانه را بیشتر در مواجهه با بخار قرار دهید. فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متری با
بخار را حفظ کنید تا پوست آسیب نبیند. چشم‌ها نیز در طول این مدت بسته باشد. بعد
از گذشت ۱۵ دقیقه بخار را قطع کنید. قابل ذکر است کسانی که دارای پوست
حساس‌تری هستند، باید صورت خود را در فاصله ۴۵ متری بخار دهند و مدت زمان را
به ۱۰ دقیقه تقلیل دهند. پس از اتمام مدت بخور می‌توان محلول بخور را پس از
سرد شدن صاف کرده و به عنوان محلول ضدعفونی‌کننده‌ای با پنبه روی پوست و
جوش‌ها بمالید. (خصوصا محلول آویشن مفید است).

*این بخور جوش‌های سرسیاه را کم می‌کند*

یک لیوان پر آب را در ظرفی ریخته، هنگامی که به جوش آمد،۴ قاشق غذاخوری آویشن
شیرازی را درون آن ریخته، حرارت را خیلی کم کنید، به طوریکه بخار از ظرف
متساعد شود. با انداختن حوله‌ای بزرگ روی سر، پوست صورت را در فاصله ۳۰
سانتیمتری بخار قرار داده و این عمل را حدود ۱۵ دقیقه ادامه دهید. بعد محلول
موردنظر را صاف کرده و با پنبه‌ای محلول را روی پوست صورت بمالید و بعد از ۱۰
دقیقه، صورت را با آب ولرم بشویید. بهتر است بعد از بخور از کرم‌های
تقویت‌کننده استفاده شود. با تکرار این روش، جوش‌های سرسیاه از بین خواهند رفت.

*چگونه عصاره آویشن درست کنید*

برای به دست آوردن عصاره این گیاه باید آویشن به مدت چند هفته در الکل قرار
داده ‌شود تا از این طریق ترکیبات آن خارج شود. همچنین گاهی مقداری پایه الکل
نیز به تنتور آویشن اضافه می‌شود تا خاصیت ضدعفونی آن بیشتر شود. این محلول
می‌‌تواند اثر فراوانی در درمان جوش‌ها داشته ‌باشد. البته گفته می‌شود این
محصول به شکل اسپری هم به بازار عرضه خواهد شد.

نیم فنجان آویشن خردشده را با چند قاشق چایخوری چای سبز مخلوط کنید، سپس آن را
بجوشانید و دم‌کرده آن را در یخچال نگه دارید. پنبه‌ای را به مایع مذکور آغشته
کنید و روزانه روی صورت بمالید و شاهد معجزه این گیاه باشید



۱۵ رجب وفات اسوه صبر و استقامت زینب (س) …

۱۵ رجب وفات اسوه صبر و استقامت زینب (س) …


۱۵ رجب وفات اسوه صبر و استقامت زینب (س) …


        نبی اکرم (ص) در اول ذی الحجه سال دوم هجری فاطمه (س) را به خانه علی (ع) فرستاد. هر چند فاصله زمان عقد تا عروسی تقریباً ۱۰ ماه بوده است و ثمره این ازدواج مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) و ام کلثوم و زینب کبری (سلام الله علیهما) بود
  زینب (س) در حیات جدش رسول خدا (ص) متولد شد. ابن اثیر جزری در کتاب اسدالغابه حضرت زینب را از صحابیات نامیده است. بعضی ها ولادت حضرت زینب را دوسال بعد از برادرش حسین (ع) در سال ۶ هـق در ماه شعبان می‌دانند. در حالی که بعضی از علما سال ولادت ایشان را ۷ هـق می‌دانند. ولی شهید دستغیب شیرازی و شهید قاضی تبریزی تولد حضرت را در سال پنجم و در ماه جمادی الاولی می‌دانند
حضرت زینب (س) در شب عاشورا:
امام سجاد (ع) می‌فرماید: آن شبی که پدرم فردایش کشته شد. عمه‌ام زینب نزد من بود و از من پرستاری می‌کرد. پدرم با یارانش در خیمۀ پدرم از ما فاصله گرفته بودند…در این هنگام پدرم این اشعار را می‌خواند:
 یا دهر افّ لک من خلیل      کم لک بالاشراق والاصیل
 من صاحب او طالب قتیل     والدهر لایقنع بالبدیل
 وانما الامر الی الجلیل         وکلّ حیّ سالک سبیلی
…..من فهمیدم و متوجه منظورش شدم. بغض گلویم را گرفت، ولی اشکم را نگه داشتم و ساکت شدم….. اما عمه‌ام زینب (س) نتوانست خودش را کنترل کند….به سوی برادرش حسین (ع) رفت، گفت: ای وای: ای کاش مرگ زندگی را از من می‌گرفت، یک روز مادرم فاطمه (س) از دنیا رفت، بعد پدرم علی (ع)، و بعد برادرم حسن (ع) تنها تو مانده‌ای ای جانشین گذشتگان. حسین (ع) نگاهی به خواهر کرد و فرمود: خواهرم! شیطان شکیبایی و بردباری‌ات را نگیرد…
زینب (س) در روز عاشورا:
  بعد از شهادت یاران و اصحاب امام حسین (ع) آن حضرت تنها و بدون یاور آماده جهاد و دفاع شد. آنگاه “شمر بن ذی الجوشن” با تعدادی از مردان جنگی به سوی امام حسین (ع) آمد که “سنان بن اسد نخعی” و “خولی بن یزید اصبحی” در میانشان بودند و حضرت را احاطه کردند و “عمر بن سعد” به حسین (ع) نزدیک شده بود. در این هنگام زینب (س) از خیمه بیرون آمد و گفت: آی “عمر بن سعد” آیا اباعبدالله کشته می‌شود و تو نظاره می‌کنی.
 
اسارت زینب (س) و اهل بیت:
  بعد از حادثه عاشورا “عمر بن سعد” آن روز و فردایش در کربلا ماند، سپس به لشکریانش امر به بازگشت کرد. و دستور داد دختران و خواهران حسین (ع) و بچه‌هایی که بودند و علی بن الحسین را با همان حال بیماری برداشته و با خود ببرند. وقتی زینب (س) از کنار قتلگاه برادرش می‌گذشت می‌گفت: یا محمداه! یا محمداه! هذا الحسین بالعراء مرمل بالدماء مقطع الاعضاء. یا محمداه! و بناتک سبایا و ذریتک مقتّله تسفی علیها الصّبا!
«یا محمداه! یا محمداه! این همان حسین است زیر آسمان قرار گرفته و به خاک و خون آغشته و اعضایش قطعه قطعه شده است. یا محمداه! دخترانت اسیر گردیده، فرزندانت کشته شده‌اند، باد صبا گرد و غبارش را بر آنان می‌گستراند!»
پس هر دوست و دشمنی به گریه افتاد! به طوری که زنان صیحه زده بر صورتهای خویش سیلی می‌زدند.
  پس از آنکه اسرا را به کوفه بردند، حضرت زینب (س) خطبه‌ای ایراد کرد که همه انگشت به دهان ماندند و گریه و زاری از مردم بلند شد و نیز در مجلس “ابن زیاد” چنان داد سخن برآورد که “ابن زیاد” غضبناک و خشمگین و درمانده شد. بعد از آن اسرا را به شام به نزد “یزید بن معاویه” بردند و در آنجا نیز افشاگری و حق گویی زینب (س) عَنان کار را از دست یزید گرفت تا اینکه “یزید” اسرا را همراه “نعمان بن بشیر” روانه مدینه کرد.
 
حضرت زینب (س) بعد از ورود به مدینه:
  بعد از مراجعت زینب (س) از شام به مدینه به برپایی عزا بر شهدای کربلا پرداخت. در همین ایام “عبدالله بن زبیر” در مکه قیام کرد و مردم را به گرفتن انتقام خون حسین (ع) ترغیب کرد. هر چند این اقدام وی بهانه‌ای برای رسیدن به اهداف خویش بود، حضرت زینب (س) در مدینه خطبه خواند و مردم را برای قیام و گرفتن خون حسین (ع) فرا خواند. “عمرو بن سعید اشرق” والی مدینه نامه‌ای به “یزید” نوشت و او را از ماجرا با خبر کرد. “یزید” در جواب نامه وی نوشت بین زینب (س) و مردم مدینه فاصله بیانداز. پس حضرت زینب را امر کرد از مدینه بیرون و به هر کجا می‌خواهد برود. پس حضرت زینب (س) از روی کراهت در اواخر ماه ذی الحجه سال ۶۱ هـ همراه با دختران امام حسین (ع) (فاطمه و سکینه)بیرون رفتند. و بر اساس اختلاف روایات قصد مصر یا شام را کردند. و بعد از گذشت یک سال در ماه رجب سال ۶۲ هـق دار فانی را وداع گفتند و به دیدار معبود شتافتند.
 
مزارهای دختران علی (ع) که نامشان زینب بود:
  زینب صغری که مادر وی اُم ولد بوده است و عقیل برادر علی (ع) ایشان را برای پسرش محمد خواستگاری کرد و محمد با زینب صغری ازدواج کرد و زینب صغری در مدینه از دنیا رفت. همچنین برای حضرت علی(ع)، زینبی دیگر است که ملقب به وسطی بوده است (زینب وسطی) و ایشان نیز در مدینه مدفون است. ولی زینب کبری (س) در مکان دفن ایشان سه قول است.
قول اول: ایشان در مدینه در قبرستان بقیع مدفون می‌باشند، که البته این قول خلاف مشهور است. بودن حضرت زینب در مدینه پس از حادثه کربلا یقینی است و خروجش مشکوک است. 
قول دوم: ایشان در مصر مدفون می‌باشنددر کتاب اخبار الزینبیات نقل شده که مدتی پس از حادثه عاشورا حاکم مدینه نامه‌ای به “یزید” نوشت و گفت: زینب در مدینه آشوب نموده؛ و علیه حکومت افشاگری می‌کند. “یزید” دستور داد تا آن حضرت را به شهر فُسطاط مصر (قاهره کنونی) تبعید کردند. زینب (س) پس از مدتی در آن شهر مریض شد و از دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد.
قول سوم: این که ایشان در “قریه زاویه” منطقه غوطۀ شام مدفون می‌باشند. و در کتاب تحفه الزائر داستانی به این صورت نقل شده است که: ‌پس از واقعه عاشورا در مدینه قحطی شد و “عبدالله بن جعفر” به اتفاق خانواده به شام هجرت کردند و در نزدیکی شام، درختی را دیدند که سر حسین (ع) بر آن نصب شده بود. زینب (س) با دیدن آن درخت بر زمین افتادند و مریض شدند و به “عبدالله” گفتند: من وارد شام نمی‌شوم. بعد از آن به فاصله کوتاهی فوت کردند و “عبدالله” نیز در بیرون شهر آن حضرت را به خاک سپرد. و نیز در کتاب رحلۀ ابن جبیر (م ۶۱۴ هـق) نقل شده است که : قبر حضرت زینب را در شام زیارت کردیم.
 

هفته سلامت

هفته سلامت


به مناسبت هفته سلامت

سلامتی بزرگترین نعمتی است که در اختیار بشر قرار دارد زیرا بدون آن بهره بردن از سایر نعمت ها امکان پذیر نیست.سلامت انسان همانند سایر نعمات خداوندی با تلاش وکوشش در اختیار شخص قرار می گیرد.کسی که بخواهد جسمی سالم وروحی شاداب داشته باشد باید با برنامه ریزی مشخص ، پیروی از قواعد سلامت وپی گیری همه جانبه به این هدف خود نائل شود.

انسان موجودی است پیچیده وعوامل زیادی بر روح وجسم وی تأثیر می گذارند.شناخت تمام این عوامل همیشه امکان پذیر نیست اما به هرحال می توان با هوش ودرایت وبا بهره بردن از تجربه های خود ودیگران میزان سلامتی را به حداکثر رساند وروزهائی شاد وشب هائی راحت را سپری نمود .

برای داشتن جسم وروانی سالم یادآوری نکات زیر بی فایده نیست:

استرس زیربنای بسیاری از مشکلات جسمی وروحی ما است .با دور کردن خود از استرس ها می توانیم لحظاتی شاد وسالم داشته باشیم                         اما چگونه.

برخی افراد می گویند ما به سراغ استرس نمی رویم استرس به سراغ ما می آید.چنین تصوری واقعیت ندارد.استرس ریشه در درون ما داردنه در محیط خارح.در محیط پیرامون ما همواره مسائلی برای ایجاد تنش وجود دارد ولی این نوع برخورد ما با قضایا است که پدیده ای به نام استرس را به وجود می آورد.در کتابی که اخیرا"می خواندم یکی از بزرگ ترین ثروتمندان خودساخته جهان نوشته بود که هیچ گاه کاری انجام ندهید که به خاطر آن شب نتوانید بخوابید.این جمله ساده به زیبائی راه مقابله با استرس را به شما نشان می دهد.

تحرک را جدی بگیریم:

تحرک یکی از نشان دهنده های حیات است وهرچه تحرک در یک موجود بیش تر باشد سلامت و ی بیش تر مشخص می گردد.روش زندگی دوره زمانه ما تحرک طبیعی را از ما گرفته است وهر روز این مسئله بیشتر وبیشتر می شود.بنابر این باید با ایجاد تحرک در زندگی نشاط وشادابی را برای خود واطرافیانمان به ارمغان بیاوریم.انجام ورزش های منظم،پیاده روی ، کوه نوردی ،شنا وامثال آن علاوه بر بالابردن روحیه وکاهش استرس جسم ما را سالم وقوی می نماید.

عادت های نادرست خود را کنار بگذاریم:

خوردن وآشامیدن بیش از حد، سیگار کشیدن ، کار وتفریح بی موقع ،کم خوابی وپرخوابی وبسیاری از عادت های غلط دیگر عواملی درکاهش سلامت ما هستند با کنارگذاردن آن ها به طول عمرخود می افزائیم.

رعایت بهداشت:

همه می دانند که بهداشت روشی مهم در جلوگیری از بیماری ها است ولی متآسفانه وضعیت بهداشتی ما در جایگاه مطلوبی نیست.رعایت بهداشت فردی شامل شستن دست ها قبل از خوردن غذا، استحمام به موقع،شانه زدن موها، مسواک زدن ونخ کشیدن دندان ها ،پوشیدن لباس های تمیز وموارد دیگر می تواند کاهشی فوق العاده در بیماری ها به وجود آورد.

علاوه بر آن رعایت بهداشت محیط توسط افراد وارگان های مسئول از اهمیت زیادی برخوردار است.دفع بهداشتی زباله ها، ایجاد توالت های بهداشتی ونگهداری صحیح از آن ها ،نظارت بر نحوه عملکرد رستوران ها ،آرایشگاه ها ، مطب ها و...از سلامت عمومی محافظت می نماید.

بر فرد فرد ما که عهده دار اداره فروشگاه ، رستوران ، آرایشگاه ،بیمارستان ،مطب دندانپزشکی و...هستیم بسیار مهم است که سلامت مراجعه کننده خود راهمانند سلامت خود مهم بدانیم.ممکن است هزینه های تأمین بهداشت بالا باشدولی مسلما" هزینه درمان بیماری ها بیشتر است.

به بهداشت روانی خود واطرافیانمان اهمیت دهیم:

پایه سلامتی هر فرد روح اوست.داشتن روحیه سالم.شخصیت پایدار وذهن قوی از اصول خوشبختی بشر است.باید به خود ودیگران کمک کنیم به حداکثر سلامت عقل وروان دست یابیم.این امر با احترام به خویشتن ودیگران وتلاش برای حفظ آرامش در خانواده وجامعه میسر می شود.

به معاینات مرتب دوره توسط پزشک ودندانپزشک اهمیت دهیم:

بسیاری بیماریها در مراحل اولیه شکل گیری به خوبی قابل درمان هستند ولی اگر پیشرفت کنند وتوسعه یابند امکان جلوگیری وبهبود آن ها بسیار کمتر می شود.سرطان های سینه ،گردن رحم وسرطان های دهان در مراحل اولیه قابل درمان هستند ولی اگر دیر متوجه ان ها شویم عواقب بدی در پی دارند.مراجعه مرتب ودوره ای به پزشک ودندانپزشک بهترین راه برای جلوگیری به موقع بیماری ها است.کنترل فشار خون ،قند خون و چربی ودیگر المان ها می تواند به ماکمک کند تا با بروز کمترین نشانه ای به درمان بپردازیم وبهبودی خود را به سرعت به دست آوریم.

واما در مورد رشته اختصاصی ما یعنی دندانپزشکی،چه کنیم تا همیشه دندان های سالم وزیبا داشته باشیم :

دندان ها عضوی برای جویدن ، تکلم وزیبائی صورت هستند از آن ها به عنوان قند شکن ففندق شکن ویا در بازکن استفاده نکنیم

دندان ها درتماس با مواد خوراکی وآشامیدنی وباکتری های فراوان هستند.برای حفظ سلامت آن ها پس از هر بار خوردن باید تمیزشان کرد.مسواک ونخ دندان بهترین وسیله برای تمیز کردن دندان ها است.

استرس علاوه بر اثرات دیگری که بر روی جسم مادارد بر روی دندان ها نیز آثار مخرب دارد.دندان قروچه وفشار دادن دندان ها بر روی یک دیگر باعث ترک خوردن دندان ها ،سایش و لق شدن آن ها می شود.

کشیدن سیگار یکی از مهم ترین عوامل از دست دادن دندان ها است.با ترک آن می توان عمر دندان ها را چند برابر کرد.

هر شش ماه یک بار برای چک آپ دوره ای به دندانپزشک مراجعه کنید.پوسیدگی ها در مراحل اولیه به راحتی ترمیم می شوند.جرم گیری وتمیز کردن مرتب دندان ها از بروز بیماری های لثه جلوگیری می کند.

دندان های از دست رفته باید بلافاصله با روش های پروتزی جایگزین شوند.هم اکنون بهترین روش برای جایگزینی دندان ها ایمپلنت است .ایمپلنت علاوه بر بازسازی دندان از دست رفته از تحلیل استخوان جلوگیری می کند.

سلامت خود ودیگران را جدی بگیریم وبرای رسیدن به آن جدی باشیم

روز بزرگداشت شیخ بهایی


روز بزرگداشت شیخ بهایی …


روز بزرگداشت شیخ بهایی …


    علامه محمد بن حسین عاملی معروف به «شیخ بهایی»، عالم و دانشمند مشهور قرن دهم و یازدهم هجری بود که در علوم فلسفه، منطق و ریاضیات تبحر داشت. او از علمای جامعی بود که به مهم‌ترین علوم زمان خود آگاهی داشت و حدود ۹۵ کتاب و رساله در زمینه‌ی سیاست، حدیث، ریاضیات، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی، هنر و فیزیک تألیف کرد.


محمد در سال ۹۲۵ شمسی در بعلبک (لبنان امروزی) متولد شد و کودکی خود را در منطقه‌ی شیعه‌نشین “جبل عامل” گذراند؛ شهری که پس از تسلط ترکان سلجوقی که مدعی دفاع از تسنن و خلافت عباسیان بودند، دیگر جای ماندن نبود و باعث شد او همراه خانواده‌اش در ۱۳ سالگی به ایران مهاجرت کند و در قزوین که آن زمان پایخت شاه طهماسب صفوی و مرکز اجتماع دانشمندان شیعه بود، زندگی خود را ادامه دهد.

رسمیت یافتن تشیع در ایران و حمایت سیاسی و قدرتمند صفویان از این مذهب باعث شد از حضور عالمان دینی در جهت ترویج و تعلیم آموزه‌های مکتب تشیع استفاده شود. عزالدین حسین عاملی پدر شیخ بهایی هم که از دانشمندان شیعه و از شاگردان شهید ثانی بود، به شیخ‌الاسلامی قزوین منصوب شد. محمد نیز آموزه‌های دینی خود را در کنار پدر گسترش داد. شیخ بهایی در سال ۹۹۶ هجری قمری به سمت شیخ‌الاسلامی اصفهان، پایتخت جدید شاه عباس اول، تعیین شد و تا زمان وفاتش این منصب را برعهده داشت.

میانه‌روی و تعادل شیخ بهایی در مواجهه با دین و حکومت باعث شده بود که به رغم تلاش‌های او برای اثبات حقانیت تشیع، عده‌ای او را سنی‌مذهب و یا حتا زرتشتی بدانند.

شیخ بهایی را در ایران به عنوان یک مهندس و معمار نیز می‌شناسند. معماری مسجد امام در اصفهان، ‌تقسیم آب زاینده‌رود، مهندسی حصار نجف و ابداع نان سنگک از مهم‌ترین کارهای او بود. شیخ همچنین با تعیین اوقات شبانه‌روز از روی سایه‌ی آفتاب و تعیین سمت قبله‌ی مسجد امام به یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین اختلافات دانشمندان عصر خود پایان داد. بناهای کم‌نظیر اصفهان که معماران در ساخت و ساز آن از همفکری شیخ بهایی بهره‌مند شده‌اند، نیز از دیگر کارهای مهندسی اوست که کتیبه‌های مساجد اصفهان، پل الله وردی‌خان (سی‌وسه پل)، پل خواجو، چهارباغ، میدان نقش‌ جهان و مسجد شیخ لطف‌الله از این جمله‌اند.

شیخ بهایی از کسانی است که تألیفات متعددی در علوم مختلف داشته و دارای شخصیت ادبی برجسته‌ای است. «کشکول» شیخ بهایی از آثار معروف اوست. منظومه‌های «نان و حلوا» و «شیر و شکر» هم از مهم‌ترین شعرهای اوست.

از مهم‌ترین کتاب‌های شیخ بهایی به نثر، کتاب «جامع عباسی» است که به دستور شاه عباس اول نگاشته شده است. این کتاب برآیند خط مشی مذهبی دولت صفوی و اداره و اجرای امور سیاسی – مذهبی در زمان شاه عباس اول است. البته شیخ قبل از به پایان رساندن کتاب از دنیا رفت و شاگردش، نظام‌الدین ساوجی، کار تکمیل و نگارش آن را برعهده گرفت. «مفتاح‌الفلاح»، «حبل‌المتین» و «حدائق‌الصالحین» هم از دیگر تألیفات این نویسنده و فقیه است.

ملاصدرای شیرازی و ملا محسن فیض کاشانی از معروف‌ترین شاگردان بهایی بودند که در بیش‌تر اندیشه‌ها و تألیفات خود از او تاثیر گرفته‌اند.

شیخ بهایی در سال ۱۰۰۰ هجری شمسی در اصفهان درگذشت. پیکر او مطابق وصیت خودش، به خراسان برده و در کنار آرامگاه امام هشتم (ع) به خاک سپرده شد. به گفته‌ی مورخان، بیش از ۵۰هزار نفر از مردم اصفهان در تشییع جنازه‌ی او شرکت کردند و ملا محمدتقی مجلسی بر پیکر او نماز خواند.

یونسکو به پاس خدمات شیخ بهایی در علم ستاره‌شناسی، سال ۲۰۰۹ را به نام او، سال «نجوم و شیخ بهایی» نام‌گذاری کرد.