جنگ موته
جنگ موته
و شهادت جعفربن ابی طالب- زیدبن حارثه - عبدالله بن رواحه
در اوایل سال هشتم هجری که امنیت نسبی در بیشتر نقاط سرزمین حجاز حاکم شده بود،پیامبر (ص)به فکر تبلیغ اسلام در نواحی مرزی شام افتاد و بر همین اساس، حارث عمیر ازدی را با نامه‌ای به سوی فرمانروای شام فرستاد ولی شرحبیل که فرماندار سرزمین‌های مرزی بود، حارث را در دهکده موته دستگیر و شهید کرد؛ همزمان با این حادثه، گروه 15 نفره‌ای که از سوی پیامبر برای تبلیغ به سرزمین ذات الطلوع رفته بودند نیز مورد تهاجم قرار گرفتند و جز یک نفر که مجروح شد و به مدینه برگشت، همگی آنها به شهادت رسیدند.
به دنبال این حوادث، پیامبر اکرم فرمان جهاد صادر کرد و سه هزار نیروی مسلح جهت شرکت در جنگ، اعلام آمادگی کردند.پیامبر فرمود :« به منطقه‌ای که در آن سفیر اسلام را کشته‌اند، می‌روید؛ اگر اسلام آوردند که انتقام نمی‌گیرید وگرنه با آنان نبرد می‌کنید. با راهبان و زنان و کودکان و پیران نیز کاری نداشته باشید. فرمانده لشگر، پسر عمویم،جعفربن ابی طالب است و پس از او زیدبن حارثه و پس از او عبدالله بن رواحه .»
سپس لشگر اسلام را تا نقطه ثنیه الوداع بدرقه کرد. لشگر به سمت دشمن حرکت کرد و در منطقه موته خیمه زد. جعفر بن ابیطالب که نخستین فرمانده بود، لشگر را به واحدهای مختلف با فرماندهان مختلف تقسیم کرد و خودش شجاعانه در میدان نبرد حاضر شد. جعفر وقتی در محاصره دشمن قرار گرفت، اسب خود را پی کرد و شجاعانه به نبرد ادامه داد تا دو دستش از بدن جدا شد و با تحمل بیش از 80 زخم در میدان نبرد به شهادت رسید.
پس از شهادت وی، زید بن حارثه به میدان آمد و پرچم لشگر اسلام را به دست گرفت و جنگید تا به شهادت رسید. پس از او نیز عبدالله بن رواحه که سومین فرمانده منتخب پیامبر بود فرماندهی لشگر را بر عهده گرفت و جنگید تا شهید شد. پس از شهادت سومین فرمانده، طبق دستور پیامبر، خود سپاهیان ثابت بن اقرم را به فرماندهی انتخاب کردند ولی او نپذیرفت. مسلمانان خالدبن ولید را برگزیدند و او با تدبیرش کاری کرد که دشمن از حمله مجدد به لشگر اسلام خودداری کند. مسلمانان توانستند با استفاده از توقف جنگ از سوی رومیان و آرامش میدان نبرد به سوی مدینه بازگردند.
بزرگترین پیروزی مسلمانان این بود که با تعدادی اندک توانستند در برابر ارتش مسلح و نیرومند روم چندین روز ایستادگی و مقاومت کنند و سرانجام با سربلندی به مدینه برگردند.
بووووووووووووووووووووووووووم ب ترکوندین با وبتون
اگه دوست داشتین افتخار بدین به منم سری بزنین.